Soms blijven we ontzettend lang ergens over nadenken, twijfelen, besluiten het niet te doen – en dat het dan toch blijft zeuren.
De afgelopen maanden (jaren?) had ik dat met een robotstofzuiger.
Er is namelijk één huishoudelijk ding dat ik haat. Stofzuigen. Echt een schurfthekel aan. Doucheputjes? Geen probleem. Aanslag van de galerij boenen? Ergens nog wel leuk. Maar stofzuigen. Nee. Nooit.
Alleen, ik beschouw dat meer als een karakterfout: ik zou voldoende discipline moeten hebben om met mijn huidige stofzuiger rond te lopen. Tien minuutjes en het is klaar. Geld uitgeven aan iets dat ik al heb om een luiheidsprobleem op te lossen, zo werkt het leven niet.
Maar toch komt de neiging eens in de zoveel tijd op. Vaak op de momenten dat ik Chef Stofzuiger bij de bovenbuurman hoor rondsnorren. Want die heeft wel zo’n prachtding. En vreemd genoeg vind ik hem niet lui of ongedisciplineerd.
Goed, dus met die sluimerende wens was ik pas op bezoek bij een vriend en ergens tussen de mimosa’s door kwam er ineens een unit om de hoek zwieren.
Je raadt het al: Richard de Robotstofzuiger.
Mede door mijn stiekeme droom hebben we het er lang en uitgebreid over gehad. Hij liet zien hoe geweldig het ding werkt, maar vertelde ook waar hij vergeten was op te letten bij aanschaf.
Op basis van zijn aanbevelingen en mijn eigen online onderzoek kwam afgelopen week mijn eigen Victor the Vacuum binnen.
En nu hij er is, is het is nog zó veel beter dan ik ooit had gedacht.
Hij dweilt bijvoorbeeld ook.
Zat er standaard op en ik dacht ‘het zal wel joh, dat hoef ik niet’.. maar het blijkt dus fan-tas-tisch te zijn als je huis elke paar dagen gedweild wordt. Nooit geweten.
Nog zoiets: hij werkt elke keer zelf z’n kaart bij. Dus als er op dinsdag iets in de weg stond, dan ziet ‘ie op woensdag uit zichzelf dat het weg is. Bril. Jant.
Lang verhaal kort: koop nu een robotstofzuiger, klik op deze link voor een mooie korting.
Nee, grapje.
Ondanks bovenstaand promotieverhaaltje, wil ik een ander punt maken.
Want veel van wat uiteindelijk de belangrijkste beslissingen in jouw leven blijken te zijn, werken op dezelfde manier: op het moment dat je door je twijfels heen tóch doet waarvan je voelt het dat het goed voor je is, dan kom je er onderweg ineens achter dat het zoveel meer oplevert dan je van tevoren had kunnen bedenken.
Een mooi voorbeeld daarvan is onze jaaropleiding tot Professional Business Communicator.
We kunnen prachtige websites schrijven (hebben we ook gedaan, kijk maar eens hier) en een eindeloze stroom content produceren, maar dat kan nooit de werkelijke groei overbrengen, want die zit van binnen.
Uitleggen is fijn en zeker nuttig, maar om het écht te weten moet je het ervaren.
Wat de opleiding met je doet, hoe beter communiceren je leven rustiger maakt, hoe snel al jouw relaties dieper en sterker worden, hoe soepeler je werk gaat; al die dingen laten zich nauwelijks in woorden vatten.
Het werkt door op zo onverwacht veel vlakken, dat je simpelweg niet van tevoren kunt beredeneren wat het je precies allemaal gaat opleveren.
Nu heb je één geluk: als je dit leest dan ken je waarschijnlijk een PBC’er, een oud-student.
Zij zijn jouw beste referenties, want aan hen kun je zien en horen en voelen wat ze hebben ontwikkeld. De groei die je bij hen ziet, is een heel goed richtpunt om als basis voor jouw besluit te nemen.
Iets anders tastbaars dat je gaat helpen in jouw keuze is een (vrijblijvend) kennismakingsgesprek met ons. Je merkt dan zelf hoe je reageert op onze begeleiding, wat je hebt aan de lesstof en wat onze manier van opleiden is.
Dus, gebruik deze prachtige Bevrijdingsdag (hier schijnt de zon) om dat gesprek in te plannen.
En begin daarna op 4 en 5 juni aan de opleiding, want je mag altijd na de eerste module besluiten toch te stoppen.
Jij levert je spullen in en wij leveren de factuur in, even goede vrienden.
Maar ik garandeer je dat je dit na de eerste dag al niet meer wil.
