Over ons

Business NLP is een methode die succes veroorzaakt

Het merendeel van alle leidinggevenden zit op de huidige positie, omdat ze de beste werknemer zijn.
De beste verkoper wordt degene die het verkoopteam gaat leiden.
De beste planner krijgt de leiding over de afdeling ‘events’.

In eerste instantie werkt dat heel lekker: de leidinggevende heeft door zijn expertise al snel een zeker natuurlijk overwicht en het huidige team weet hoe goed ‘ie presteert, waardoor ze veel sturing accepteren. Na een wat langere tijd blijkt echter dat het toch niet zo top gaat. Door veranderingen in de bezetting weet niet iedereen meer dat de leidinggevende heel goed was in het werk dat het team nu moet doen.
En, nog belangrijker, die leidinggevende heeft nooit geleerd hoe dat werkt – mensen aansturen.
Hoe ga je om met een ongemotiveerd iemand, weet hij veel?!
Wat doe je als iemand structureel kwalitatief onvoldoende werk inlevert, geen idee!
De talenten binnenboord houden en laten floreren, is dat überhaupt iets dat een manager kan doen??

Het feit dat de meeste leidinggevenden niet opgeleid zijn in het primaire vak dat ze doen, namelijk leidinggeven, levert een hoop stress en frustraties op. Niet alleen bij de persoon zelf, maar ook bij de lagen onder ‘m en de mensen erboven. Ze zijn niet in staat échte impact te realiseren en rommelen maar wat in de marge. Daar raken hun mensen niet gemotiveerd van, en zelf worden ze er ook niet echt vrolijk van. Want natuurlijk merken ze zelf ook wel dat ze niet voor elkaar krijgen wat ze eigenlijk zouden moeten doen.

Om deze grote groep leidinggevenden te helpen, om ze op te leiden in de kennis, vaardigheden en persoonlijkheid die ze zó hard nodig hebben in hun werk, hebben we ruim twintig jaar geleden de opleidingen ontworpen.

Enkele studenten uit onze beginjaren

Een paar jaar later is Jan hier in het Westland een gevestigde naam en op een gegeven moment krijgt hij van een bedrijf in één week zes verschillende mensen op intake. Deze zes mensen werken op dezelfde afdeling en hebben vreemd genoeg allemaal dezelfde soort klachten: demotivatie, frustratie en irritatie.
De daaropvolgende maandag is Jan maar eens met de directeur, een goede vriend, gaan praten. Hij vertelde hem dat de werknemers niet ziek waren, maar dat het bedrijf ziek was. Het management bleek niet in staat de boodschap van de directeur op zo’n manier te vertalen dat de mensen op de werkvloer er enthousiast van werden en dat ze het begrepen. De vertaling van de managers riep eigenlijk alleen maar weerstand, irritatie en zelfs sabotage op.

Na met enkele managers gesproken te hebben, adviseerde hij de directeur om éérst de managers te laten trainen door een gespecialiseerd instituut. Hoewel de directeur graag wilde dat Jan de training verzorgde, kon dat niet: Jan had immers gewoon zijn praktijk en die zat al erg vol. Om van het gezeur af te zijn, spraken ze af dat Jan in ieder geval een offerte zou opstellen. Zijn idee was om die dan twee keer zo duur te maken, dan zou die directeur vast wel voor een ander kiezen. Dat moest ook wel, want met vijf dagen praktijk, elke twee weken een weekend training geven en kleine kindjes was het nu eigenlijk al te druk.

Natuurlijk mislukte dit plannetje en accepteerde de directeur Jans offerte zonder zelfs maar de moeite te nemen om ‘m te lezen.

Aan het einde van het traject liet de directeur zien dat het ziekteverzuim zich had genormaliseerd (het was eerst ruim 19%!) naar 3,2% en dat die verandering alleen al ervoor had gezorgd dat hij na vier weken al break-even was met het traject! Die directeur sprak daarover met z’n vrienden op de Rotary en dat leidde ertoe dat Jan niet langer full time therapeut kon zijn en zijn bedrijf moest ombouwen naar een trainingsinstituut.

Toch bleek na een paar verschillende klussen bij uiteenlopende bedrijven, dat leidinggevenden wel degelijk tegen dezelfde thema’s aanlopen. En wanneer alle studenten dezelfde issues hebben, zouden ze dan niet nog meer kunnen leren van een opleiding waarin ze mensen-zoals-zij uit andere branches tegenkomen?
Dat was zo ongeveer de geboorte van de jaaropleidingen.
Nou ja, van het idee dan, want zet ‘m maar eens in elkaar: een opleiding die zowel de generieke problemen van leidinggevenden oplost, als voldoende tijd ingeruimd heeft om elk van de deelnemers hun persoonlijke groeistappen te laten maken..

Bijkomend probleem was het feit dat de grondleggers van NLP niet zo’n haast hadden met het opzetten van de business-variant. Van origine is NLP een geneeswijze en daarom bevat het programma veel elementen die je als therapeut goed kunt gebruiken – maar waar je als leidinggevende bijzonder weinig aan hebt.
Om dat gat te vullen was Jan al een tijdje bezig ze aan te sporen ‘business NLP’ te ontwikkelen (toen Jan de verschillende NLP-trainingen deed, was de stroming nog zo klein dat dit alleen bij de grondleggers zelf kon 🙂 ), maar het wilde nog niet helemaal lukken.
Dat kan iets te maken hebben met de snelle toename in populariteit die NLP ineens heeft gekregen; een bestaande training geven aan zalen met 300 betalende studenten erin was aantrekkelijker dan veel (onbetaalde) tijd steken in het maken van een nieuwe set trainingen.

Dit samen leidde ertoe dat Jan besloot de trainingen dan maar zelf helemaal in elkaar te zetten.
En aldus geschiedde.

Fast forward naar 2011

Kleine kindjes worden groot en in 2011 haalt Jans zoon – Joris – na zes jaar keihard leren – zijn vwo-diploma. De arme jongen is ‘helemaal klaar met school’ en besluit eerst maar eens van de zomer te gaan genieten. Zo half september is die zomer dan toch voorbij en op een goede dag vraagt Jan zich af wat Joris nu eigenlijk van plan is met het komende schooljaar. Joris heeft geen idee en dus besluiten ze dat hij dan voorlopig mee komt helpen op de zaak, daar is nog genoeg te doen tot hij weet wat hij wil doen.
Dat voorlopig wordt twee jaar meedraaien en na die twee jaar is de studiekeuze dan toch gemaakt: bedrijfskunde in Rotterdam.

Natuurlijk is het fijn als kinderen vrijwillig gaan studeren, maar dat laat Jan wel met een bezettingsprobleem achter.
Gelukkig heeft ‘ie nog een dochter, dus dan die maar overhalen..

Die dochter combineert een voltijd master Neerlandistiek met een zaterdag- en invalbaantje bij een bakker en hier en daar wat bijles aan scholieren. Dus daar hoeft niet per se nóg een baantje bij. Maar iemand moest in ieder geval de administratie komen doen en in ruil voor een cursus-boekhouden-op-kosten-van-het-werk wil Maaike wel een poging wagen.
Zoals dat hoort bij een studie, liep de originele planning enorm in de soep, waardoor de scriptie een schooljaar later werd geschreven. Dat had dan weer als voordeel dat ze meer tijd had om Jan te helpen met allerlei andere werkzaamheden.

Toen uiteindelijk de hele studie afgerond was, bleek dat bloed toch kruipt waar het niet gaan kan en het ging kriebelen om bij de Academy te blijven.
Zeker toen het originele carrièreplan – luchtverkeersleider worden – onhaalbaar bleek.
Na een mooie zomer zonder studie, met weinig werk en veel feestjes was de kogel door de kerk: wanneer Jan met pensioen gaat, neemt Maaike de zaak over.

Die beslissing maakt dat er heel veel werk in het verschiet ligt, want nu moet Maaike ineens worden opgeleid tot opvolger en uiteindelijk in staat zijn het door Jan opgezette vakgebied klaar te maken voor de komende 40 jaar (of iets meer, even afhankelijk van het pensioen-idee uit Den Haag..).

2016: ons twintigjarig bestaan!

Voor de rekenaars onder ons – vanaf 1986 is het inderdaad dertig jaar, maar we tellen vanaf het moment dat
Jan niet langer therapeut was en we écht full time opleidingen organiseren.

In die twintig (of dertig..) jaar hebben we bijna vierhonderd mensen opgeleid, waarvan een hartverwarmend groot deel met enige regelmaat nog laat weten hoe het ze vergaat. Dit gegeven, en het feit dat we wel zin hadden in een goed feestje, maakte dat we besloten eens goed uit te pakken om dit met zo veel mogelijk mensen te vieren. We vonden de perfecte locatie voor een mooie dag in Kasteel Duurstede en gelukkig wilde de zon meewerken, waardoor het hele programma buiten kon plaatsvinden. Zoals je hierboven kunt zien, was het een prachtige dag op een fantastische locatie.

De laatste jaren staan daarom in het teken van de grote herschrijfshow. Al het materiaal wordt aangepast aan de hedendaagse student (hi millennial 😉 ) en die stelt wat andere eisen dan de student van vroeger. Hoewel dat natuurlijk enorm veel tijd kost, is het wel een hele mooie manier om de stof nog beter op elkaar aan te laten sluiten en nogmaals helemaal van voren naar achteren in elkaar te passen. Voor Maaike is het een goede leerschool, want om iets te herschrijven moet je het helemaal snappen – anders wordt het niets. Ook voor Jan is het een fijne bezigheid, want hij heeft nu de gelegenheid om al die ‘dat wil ik er nog eens in verwerken’- dingen ook daadwerkelijk een plekje te geven.

Wat zo’n duik in de theorie en in onze geschiedenis ook oplevert, is de terugkeer van een heleboel mooie herinneringen en ervaringen van vroeger. Veel studenten uit onze beginjaren spreken we nog regelmatig, of ze sturen af en toe een nieuw iemand in, of ze komen weer langs wanneer ze even vastlopen. En door die contacten, kunnen wij mooi observeren hoe ze door het leven gaan en beleven we aan de zijlijn allerlei gave dingen mee.