Stel je voor dat ze daar geen winkeltjes hebben?

30 juli 2020

Het is even iets anders dan de tiendaagse road trip naar Italië waarvan ik begin februari had bedacht dat in augustus te gaan doen, maar dat mag de pret niet drukken.

Want tien dagen Italië of vier dagen Speuld.. ik blijf van mening dat het telt als ‘op vakantie zijn’ en dus behandel ik het ook hetzelfde.

Dat betekent dat al m’n bijna-op-vakantie-ritueeltjes ook gewoon worden uitgevoerd.

De koelkast op de zaak is leeg – er stond überhaupt alleen wat fruit in, maar dat maakt dus niet uit.
M’n koffer ligt al drie dagen opengeslagen klaar – dan kan ik alles wat ik bedenk er in gooien en vergeet ik niets, want ‘stel je voor dat ze daar geen winkeltjes in de buurt hebben’.
Ik heb alvast boodschappen gedaan – de mensen die ooit met mij op vakantie zijn geweest weten: zonder Cadillacs in de handbagage is het geen vakantie.
En de auto staat glimmend te wachten op vertrek – het is ook voor hem een bijzondere week en dan moet ‘ie er natuurlijk gewoon goed uitzien.

Al die typische vakantie-voorbereidingen zijn in dit geval helemaal niet zo gek relevant, want ik ga er gewoon vanuit dat ze in Speuld (of Ermelo) ook wel ergens een tandenborstel verkopen, voor het geval ik die zou vergeten.

Maar toch zijn ze enorm waardevol.

Door namelijk exact hetzelfde te doen als normaal gesproken hoort bij een ‘echte’ vakantie, begint dit weekend in eigen land toch ook steeds meer te voelen als een heuse vakantie.

Dat komt omdat wij mensen van dingen vinden stiekem vrij weinig te maken heeft met het ding zelf, maar veel meer met alles er omheen.

Geldt trouwens niet alleen voor vakanties, maar voor zo’n beetje alles dat je mee maakt: hoe je ergens over denkt, wordt in grote mate veroorzaakt door de randzaken.

Onderweg naar de bezichtiging van dat huis een stortbui op je snuit gehad? Grote kans dat dat hele huis er een stuk minder leuk uitziet dan je dacht.
Net het verlossende telefoontje ontvangen: je hebt de deal binnen! Waarschijnlijk lig je dan een stuk vrolijker en relaxter bij de tandarts dan je normaal zou hebben gedaan.
Al duizend keer onenigheid gehad met die ene leverancier, ook al doet hij uiteindelijk toch wat je wil? Tien tegen één dat je geen zin hebt om weer wat bij die kerel te bestellen.
Stond er een functioneringsgesprek in je agenda, maar begint je manager met de mededeling dat je een gezellige bonus krijgt? Dan zijn de eerstvolgende verbeterpunten ineens een stuk minder vervelend om te bespreken.

Als jij dus wil beïnvloeden hoe je om het even wat ervaart – van zomers zonder vakantie tot reorganisatierondes – dan is het zaak dat je zorgt dat je het soort randzaken eromheen bouwt, waardoor je zo prettig mogelijk voelt.

In onze jaaropleiding tot Professional Business Communicator ga je leren hoe je dat doet: zorgen dat jij lekker in je vel zit, ongeacht de situatie waarin je je bevindt.

Want aan die situatie kun je vaak niet veel doen. Soms gebeuren er nou eenmaal vervelende dingen, dat overkomt ons allemaal en daar verander je niets aan.

Waar je wél wat aan kunt veranderen is hoe jij met zo’n situatie omgaat.

Hoe comfortabeler jij je voelt, hoe meer je bij jouw creativiteit kunt en hoe veerkrachtiger je bent.

Een eigenschap die we allemaal hard nodig gaan hebben de komende maanden (jaren?).

Half oktober gaan we weer starten met een groep Professional Business Communicators in wording en er zijn nog een paar plaatsen vrij.

Voor de maatregelen hoef je niet bang te zijn, want de groep is max acht studenten groot. Tel daar één trainer bij op en je hebt negen mensen in een zaal van ruim zestig vierkante meter, dus ook als je graag drie meter afstand houdt, is er helemaal niets aan de hand 😉